DÜNYA KAÇ POLAR, BEN Bİ POLAR…

PS: ACI DOLU KASIM’DA 2011 ;(  / 28 YAŞINDA

Uçtum, uçtum çok uçtum… Ve aynı anda ne çok çakıldım yere, taşla bir oldum. Parçalandım lime lime her bir kelimem, duygum ayrı yere saçılıyordu, her gün doğuşunda, kırıklar, kırgınlıklar ve kanlar içinde …toplamaya gücüm yok…

Sadece aynı olanları bir araya getirme çabası ne kadar öfke, ne kadar aşk ne kadar hüzün varsa aynı yere, konular aynı  yerde çoğaldıkça hepsi birbirini gaza getiriyor…ölüm nefreti, nefret aşkı, ayrılık heyecanı, tutku , kaprisi hepsi saçmasapan bir mantıkla ilerliyor..

Dinmez bir enerji … içimde top sektiriyor, zihnimdeki hıza ağzım yetişemiyor bir yandan da

 Garip bir şekilde ; doğaya ve huzura değdi bir yanım, bu enerjilerin ateşini duru bir suda eritmek, gözümden geçenlerin yorgunluğunu dinlendirmek, beynimin hırpalanışını durdurabilmek için o derin sessizliği de keşfettim ama konsantre olamadım tüm çabam, sükûnet!

 bir gün tüm güzelliklerle, diğer bir gün zararların merkezinde tam sürat hortum olup alıyorum içime tüm belaları dur duraksız…

Kararlar-sorgular-yangınlar etrafım savaş alanı herkese karşıyım bir tek ben varım tüm dünyada ve doğada bir ben olmak istiyorum bedensiz…

Ne çok aynı hata üst üstte bile bile ne çok yara,

Ne çok baş dönmesi mide bulantısı baş ağrısı  ,

Sonu belli ne çok aşk,

Hep aynı eleştri , her yıl daha sert, ”artık dur”

Korkuyorum şimdi ilk defa, eskiden yaramaz çocuk zekası ve sırıtmasıyla macera peşindeyken gittiğim yerin ne olacağını tamda bilirken şimdi ben savruluyorum körüm, sağırım, topalım şuursuzum ve eğlenmiyorum .Ne bedenimi ne ruhumu ne özümü hissetmiyorum, yaşanılan ne onu bile hatırlamıyorum…

Dünya da bi polar , fiziksel ve ruhsal olarak… iniş çıkışları dönme hızı, bizi alt üstten çekimleri, afetleri, nimetleri o kadar dengesiz dağılmış ki… o kadar zamansız med-cezirler içindeyiz ki, borsa daki grafikler gibi hayatlardayız…

yeni Bir günde , başka  bir yerde biterse hayat,  bu dünyada  ne çok şey yarım kalacak keşfedemediğim…

Huzurla gülümseyen anne sıcaklığımı

Beyaz gelinlikle sevdiğine ruhunu veren bir ceylanı

Deniz kızı kadar özgür doğadan bir can olma halini..

Ve en bilge insan kadar suskun olabilme gücünü

Sükuneti tadamadan gideceğim ya, gidersem ona yanarım, yarım yamalak uygulamalarla ve kendime söz geçiremeden…

Dünyanın çivisi çıkan dengesiyle

Başa çıkamadan…