Nefis Nefesime

PS : / HUZURUN İÇİNDE, DENİZİN DİBİNDE / BODRUM ORTAKENT / YAŞ 35/ 2017

Ne kadar çok sınavı var hayatın, tam kendini buldun sanarken, kaç kere daha yararsın dizlerini kana kana her hatanın içinde… sabrın sonu selamettir, en gerçeği hayatın, direnme, nefis kontrolü, mücadele ve sabır etme… ne çok biliriz biz,  herkese tavsiye, bize bahane…

Nefesi nefis kavrıyorum aslında, o muhtaç olduğumuz mutluluğun huzurun tek cevabıymış neyse ki keşfettim; en zor anlarımda kocaman alıyorum huzurun yemeği oksijeni burun deliklerimden içeriye sızıyor, her parçam evrenle bütünleşiyor yeniden… Sonra  sorunumun üzerinden baktım dünyaya yeniden yeni bir kuvvetle ve hiçbir şey yapmadan dakikalarca durdum, gözümü açtığımda hayatın akıcılığını düşündüm, mevsimleri kara kışları, neşeli yazları bir önceki acımı, gülümsedim dirilişte hayatıma  ve ne eksiğim var ise, onu görmeye başladım, sonra isteklerime baktım bazen küçücük bazen kocaman isteklerime… en çok istediğimi ve onun olduğunu düşledim. O olmadığını da değişen çok şey yoktu ama nefsime hakimdim…

 

Artık salıyorum isteklerimi gökyüzüne bazen hüzünlü damlalar gibi yağıyor bazen ışıl ışıl parlıyor,

Bırakıyorum kendimi evrenin sihrine, süprizlerine….