PS:
MAÇKA PARKINDA GÖĞE BAKA BAKA / YAŞ 37
Sessiz çığlıklarım vardı onunla,
Sesliye aldığımda detone olup dönüşü olmayana saçılırlardı
Hareketsiz gidişlerim vardı, tek tuşla geri döndüğüm…
Bir de durmak bilmeyen içime akan gözyaşlarımın izi vardı
yüzümde; bir ölüye bakar gibiydi
Bir burun sızısıydı, iç kanamaydı ve vicdandı ona
koşmalarım.
Hesapsız, değersiz, tavırsız çıkardım siyah beyaz fotoğraf
karelerinde,
Oysa rengârenktim bir
zamanlar durmaksızın akan giden zaman içinde,
Hani bir yerde, bir gökteydim,
Düşüşlerim çok ani olurdu uçurumlardan ama yine uyanamazdım
aşk uykusundan,
Toprağımı nadasa bıraktım, düm düzüm, içim dışarı saçılmış,
Ekim istemiyor artık…
Şimdi; Sadece hava almak ve durmak
Yapraklara sarılıp
Kana kana anı yaşamak istiyor ruhum hiç ölmeyecek gibi
Sadece.
Ben dururken,
şimdi keşke o gitse…
borancik1350
bütün inceliklerinden vurulmuş o insan hali, bu hayatta genişlemek ne kolay derinleşmek ne acı....
YanıtlaSil